ตัวกรองผลการค้นหา
คนฉลาด ย่อมละบาป
คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด บาป เวร
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
บาป,บาป-
หมายถึง[บาบ, บาบปะ-] น. การกระทำผิดหลักคำสอนหรือข้อห้ามในศาสนา; ความชั่ว, ความมัวหมอง. ว. ชั่ว, มัวหมอง, เช่น คนใจบาป. (ป., ส. ปาป).
คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาด คนฉลาดย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาดที่แกล้งโง่
ฉลาดมาก,คนที่ฉลาดมาก
ภาษาญี่ปุ่น大賢
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたいけん
แพะรับบาป
หมายถึงคนที่ต้องรับผิดในสิ่งที่ตนไม่ได้กระทำ
wiseman
แปลว่าคนฉลาด
mind
คนฉลาดย่อมไม่นำแต่ตาม ย่อมไม่พูดแต่ฟัง
ว่าบาป
หมายถึงแต่จะว่าไปแล้วก็..., ว่าไป, ทำเป็นเล่นไป มักใช้เพื่อ contrast กับประโยคก่อนหน้า
เมื่อเรากล่าวธรรมอยู่ บาปย่อมไม่แปดเปื้อน
bad
แปลว่าบาป
รับบาป
ภาษาจีน替罪
